رمز ارز یا کریپتوکارنسی یکی از انواع ارز مجازی است که از فناوری رمزنگاری در طراحی آن استفاده شده است و معمولا به صورت غیر متمرکز اداره میشود. رمز ارزها معمولا به صورت غیر متمرکز کنترل میشوند و از این رو در مقابل نظام های بانکداری متمرکز قرار میگیرند. غیر متمرکز سازی در رمز ارز ها از طریق فناوری زنجیره بلوکی امکان پذیر شده است که خود نوعی دفتر کل توزیع شده است. تاریخچه شکل گیری رمز ارزها به دهه 1980 میلادی می رسد. اولین رمز ارز غیر متمرکز بیت کوین است که در سال 2009 توسط شخصی به نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد و عرضه شد. از آن زمان تا کنکون رمز ارز های متعددی ایجاد شده اند که بسیاری از آنها با لفظ سکه های جایگزین بیت کوین نامیده میشوند.